Gastenboek – Mark de Nekker

Van ons schreef op 14 april 2009 om 05:55

Vandaag is het een jaar geleden dat onze Mark gevonden werd in het water van Madestein. Het is een maand die ons extra zwaar valt vanwege alle speciale data. Vorige maand begon het met de verjaardag van Mark, 14 april werd Mark gevonden, 22 april werd hij begraven en 25 april is het alweer 2 jaar geleden dat hij verdween. Ondanks dat we dagelijks heel veel aan hem denken zijn zulke dagen extra moeilijk. Het is heel fijn om te merken dat er nog steeds veel mensen aan ons en Mark denken. We kregen met Marks verjaardag veel kaartjes, mailtjes, telefoontjes en een berichtje in het gastenboek. Ook hebben we gemerkt dat vrienden van Mark het graf bezocht hebben en bloemen neergezet hebben. Daar kwam toch ook de humor weer naar boven want wij hadden zelf een blikje bier neergezet en later bleken er meer dat idee gehad te hebben. We merken trouwens dat er nog met enige regelmaat andere mensen dan wij een kaarsje bij Mark aansteken of een plantje/bloemetje op het graf plaatsen. Dat blijft hartverwarmend en daar zijn we echt heel blij mee. Veel liefs, Jaap, Hannie, Moniek en Max.

anoniem schreef op 10 april 2009 om 06:52

jullie kennen mij niet, en ik heb mark maar kort gekend maar ik wil jullie laten weten dat ik nog steeds met regelmaat aan jullie en mark denk. heel veel sterkte

Madelon schreef op 7 maart 2009 om 10:04

Weer een moeilijke dag; jouw verjaardag, maar ouder worden zul je niet. Wat een gemis. Toch hoop ik dat je er samen met opa boven een mooi feestje van bouwt. Jaap, Hannie, Moniek en Max, zulke dagen zullen niet meevallen om door te komen. We denken aan jullie! Veel liefs, Madelon, Clive, Femke en Aniek

Bep van Zanten schreef op 13 december 2008 om 21:32

Lieve Jaap Hannie Monique en Max. Wat een ontzettend mooie steen. Ik hoop, nu de steen er is, jullie een mooi rustpunt kunnen vinden. Het zal nog steeds niet makkelijk zijn, en ook niet makkelijk worden. We hebben elkaar al een tijd niet meer gesproken, maar je bent niet uit mijn gedachten. Heel veel sterkte de komende feestdagen, een hele dikke kus en knuffel Bep

Joke schreef op 13 december 2008 om 11:43

Ik heb jullie een mailtje gestuurd.

Marco, Marina en Vince schreef op 13 december 2008 om 11:01

Wat een mooie gedenksteen is het zeg. Je had al verteld hoe die eruit zou gaan zien maar in het echt is het nog veel mooier. Wij wensen jullie ook heel veel liefs, kracht, liefde, gezondheid en alle fijne dingen toe met deze feestdagen en voor 2009. Het zal best zwaar voor jullie worden met deze dagen maar Hunnie je weet het, wij denken altijd aan jullie en wordt het ff te veel op het werk........je weet het wel! Kussssssssssssssssssssss Marco, Marina en tus van Vince!

Elly schreef op 21 oktober 2008 om 16:50

Hallo Fam. de Nekker Heb enorm van ons gesprek genoten vandaag op de begraafplaats Westduin en ik hoop dat we beiden er wat aan gehad hebben, zo zie je maar hoe bepaalde dingen op je pad kunnen komen. Hannie ik denk veel aan je terwijl ik je nog maar net ken en ik hoop als je straks een paar dagen weg gaat lekker tot jezelf kan komen, denk maar aan wat ik tegen je zei over de zee dan zul je merken dat je wat rustiger gaat worden. Veel sterkte voor jou en je gezinnetje en we zien elkaar vast wel weer op Westduin. Liefs Elly (moeder van Melanie)

moon schreef op 31 augustus 2008 om 21:44

lieve mark hoe ik jou de laatste keer heb gezien en de letters van je naam... ze branden in me netvlies emoties, heel hectisch wil rustig blijven maar het lukt me net niet als ik het telefoontje krijg dat je niet op je werk ben en thuis nee was ben je ook niet ik beloof hier en daar te kijken en ik beloof hier en daar te vragen maar op dat moment begon ik even door te draaien brok in me keel, druk op me oren wil ik die vraag die ik mezelf van binnen stel wel horen..... je bent nog zo jong en zou nog even de beste chef worden. er zouden nog wat feestjes zijn en elke keer jou daar als een fatamorgana zien. ja dat deed pijn zo vrolijk als ik wegging, zo verdrietig was ik dan diegene leek dan op jou, ook zo´n leuk en gezellig persoon maar uit eindelijk was er geen 1 zoals jou ook al was het een simpele kloon vragen maalde door mijn hoofd beelden flitsten zonder doel mooie herrineren kwamen dan op en ook.. dat vreemde gevoel zou ik jou ooit nog later zien ja dat antwoord kreeg ik later wel misschien tot die dag kwam, telefoontje gemist he wat K*t toch even snel naar huis. ik lees de advertentie de zwarte omlijsting van het teletekst benadrukt de essentie omschrijving voor die andere dementie brok in me keel, druk op me oren wil ik die vraag die ik van binnen stel wel horen heb ik dan echt een vriend verloren? en hoorde het daarna door de hoorn van de telefoon en dit sjabloom bevestigt het nee dit is ongewoon de woorden die duidelijk en er echt staan en nee niet weggaan. ik voel me slap en staar naar je kist ik slik van onbegrip en klap haast dicht angst verdriet en woede worde aangekaart ik maak een vuist stamel je naam en pink een traan en daar lig je dan, is dit het dan? wist je er zelf iets van trok je het niet meer of was dit je plan? dat je hier ben weggegaan daar kan geen misverstand meer over bestaan al weet ik voor mezelf niet hoe ik er mee moet omgaan dat je hier ben wegegaan daar kan geen misverstand over bestaan blijkbaar waren er geen oplossingen voor jou bestaan al hoop ik dat je alles voor een mogelijke oplossing heb gedaan alleen jij weet waarom je hier ben weggegaan het klinkt raar, naar en onwerkelijk het is gegaan zoals het ging je bent vergaan, verre van herinnering die blijft bestaan Ik hoop echt dat je stierf in vrede met jezelf alle pijn verleden tijd en tevreden met jezelf lieve mark zonder jou gaat de tijd even snel maar de tijden ja die veranderden wel

Debbie schreef op 9 juli 2008 om 17:03

Als je mij nog iets wilt geven dan zou ik vragen sterf niet met mij Omhels het leven je mag bedroefd zijn maar wanhoop niet Verdrink niet in té groot verdriet Als je mij nog iets wilt schenken dan zou ik willen blijf toekomst zien Blijf hoopvol denken zodat je uitgroeit en voluit leeft het leven alle kansen geeft Uit: Als vlinders spreken konden Mijn gedachten zijn nog steeds bij jullie. Liefs, Debbie

Mariska schreef op 30 juni 2008 om 20:43

hey Manon wijfiej, wat een mooi gedicht herken mezelf er natuurlijk ook in, maar heb er geen woorden meer voor ! Super veel liefs, Mariska

corrie bruin schreef op 30 juni 2008 om 19:32

Hallo allemaal.....zoals bij zovelen die met jullie meeleven leef ook ik met jullie mee. Ik hoop dat jullie je draai een beetje kunnen vinden en ik hoop dat ik contact met jullie op mag nemen....denk heel veel aan jullie dus je gaat me zeker vaker horen! heel veel liefs, Corrie Bruin-Hokken

Manon Corino schreef op 4 juni 2008 om 10:54

Hoi Lieve Jaap, Hannie, Moniek en Max Ik heb jullie bedank-kaartje binnen, en ben er erg van onder de indruk. Wil jullie laten weten, dat ook ik Mark heel erg mis, zeker nu ik er 100 % van zeker ben dat hij niet meer terug komt. De dagen na de begrafenis, is alles tot me door gedrongen, op het moment zelf niet echt. Dat ik jullie mocht bijstaan, in de tijden die zijn geweest, was wel het minste wat ik kon doen.. Ik wil jullie zoizo heel veel sterkte wensen, in de komende tijd , en hoop dat ook jullie het ooit een plekje kunnen gaan geven, want het verlies van Mark, valt heel erg zwaar. Ook heb ik een gedichtje voor Mark gemaakt, ik hoop dat jullie er wat aan hebben, mij heeft het wel geholpen, en iedere keer als ik het lees, voel ik me weer ietsje beter.. Geef me een teken hoeveel kilometer zou het zijn of in lichtjaren misschien dat ik jou voor heel even weer eens zou kunnen zien kun jij mij zien als ik lach en soms heel stiekem huil dat ik mijn gebroken hart achter een muur verschuil gewoon omdat ik niet wil weten wat liefde ook alweer is liefde draait zich toch weer om in verscheurend gemis stuur me eens een teken dat ik weer verder moet gaan dat ik deze moeilijke tijd nu eindelijk heb doorstaan ik weet niet wat het teken is misschien heb ik ‘m allang gehad maar kon hem niet herkennen en komt het verder op mijn pad hoeveel kilometer zou het zijn of in lichtjaren misschien dat ik jou nog een keer zou voelen en verder mag nadien Heel Veel Sterkte, en heel veel liefs Manon

John en Sonia van Oorschot schreef op 1 juni 2008 om 07:42

Beste familie de Nekker. Het is al weer enkele weken geleden dat bekend werd dat jullie zoon Mark niet meer in leven was. Jullie hebben veel aandacht en reacties gehad. Dat sleepte jullie door een ellendige tijd. De rust die nu hier op volgt is ook niet gemakkelijk. Voor veel mensen gaat het leven weer "gewoon" door. Voor jullie is alles heel erg veranderd. Dat is niet gemakkelijk. Vergeet niet dat er heel veel mensen in gedachten nog steeds bij jullie zijn. Maar de stilte, daar aan zullen jullie moeten gaan wennen. Wij wensen jullie voor de komende tijd nog heel veel sterkte. Groeten van John en Sonia (buren van Hans en Aukje).

Inkie Keulen schreef op 26 mei 2008 om 10:38

Beste fam. de Nekker, Via via ben ik op jullie site gekomen en ik ben verdrietig om wat jullie is overkomen. Ik wil jullie dan ook van harte heel veel kracht en sterkte toewensen om het verlies te verwerken. Tevens hoop ik dat jullie antwoorden krijgen op jullie vragen. Met vriendelijke groet, Inkie Keulen

Martine Waanders schreef op 19 mei 2008 om 19:48

Hallo familie De Nekker, Vandaag heb ik gehoord over het vreselijke verlies van Mark. Het spijt me vreselijk dat jullie dit moeten meemaken, ik ben diep geraakt. Ook al is het een aantal jaren geleden, uit het oog uit het hart gaat in dit geval zeker niet op. Als ik iets kan doen -hoe klein ook- dan hoor ik het wel. Met vriendelijke groet, Martine Waanders

Peter schreef op 19 mei 2008 om 10:08

Beste familie de Nekker, Laatst weer bij het restaurant Madestein geweest, echter nu is het toch anders om daar te komen. Ondanks het feit dat wij u en uw zoon niet kennen. We (ons gezin) hebben bij de vindplaats even stil gestaan en het er over gehad. Het geeft een raar gevoel, iets wat niet te beschrijven is. Langs deze weg nogmaals heel veel sterkte. Peter

Jaap, Hannie, Moniek en Max schreef op 4 mei 2008 om 19:50

Beste mensen, We willen hier via een berichtje van onszelf alvast alle mensen bedanken die het afgelopen jaar en/of de laatste weken zo met ons meegeleefd hebben. Je kunt je gewoon niet voorstellen hoeveel steun we aan alle berichtjes hier in het gastenboek maar ook via email, telefoon of bezoekjes, hebben gehad. We hebben een hele hectische tijd achter de rug maar kunnen terugkijken op een hele indrukwekkende afscheidsdienst en begrafenis van Mark. De enorme belangstelling van zoveel mensen en de warmte die we daarvan ondervonden hebben ons goed gedaan. De lange periode van zoeken is nu gelukkig ten einde maar we hadden natuurlijk op een ander einde gehoopt. Het besef dat we Mark nooit meer zullen zien begint nu langzaam door te dringen en het zal nog lang duren voor we het echt “een plek” kunnen geven. Het verdriet is groot maar we weten zeker dat we, mede door jullie medeleven, uiteindelijk weer door kunnen gaan. Zodra we een bedankkaart hebben laten maken zal deze ook op de site verschijnen want het is voor ons helaas onmogelijk om iedereen persoonlijk te bedanken. Er zijn heel veel reacties geweest van mensen die we niet kennen of anderen waar we geen adres van hebben. We hopen op jullie begrip hiervoor. Veel liefs, Jaap, Hannie, Moniek en Max

Remco Miltenburg schreef op 4 mei 2008 om 15:05

Beste en lieve familie De Nekker, helaas heb ik ook het bericht gehoord en gelezen dat Mark er niet meer is. Sterkte met alles! Dikke kus en knuffel...

franny sijm schreef op 2 mei 2008 om 17:26

Eindelijk is jullie jongen gevonden,maar wat een leed gemis en verdriet jullie al een jaar lang moesten dragen is een een zeer pijnlijk levenslang verdriet geworden. Voor jullie allen wens ik alle steun en troost toe nu en in de toekomst.

Lieve Jaap, Hannie, Moniek & Max schreef op 25 april 2008 om 12:02

Een jaar later. Vandaag zal voor jullie ook niet makkerlijk zijn. Wat klinkt dit eigenlijk krom. Niets zal meer hetzelfde zijn. Afgelopen dinsdag heeft een enorme indruk gemaakt op ons. Mooi, maar zo verdrietig. Sterkte. Liefs Hans en Auk

Schrijf een nieuw bericht voor het Gastenboek